Skip to main content

Achtergrondgeluid, een slechte internetverbinding, krijsende baby’s op de achtergrond, blaffende honden, miauwende katten, eetgeluiden van collega’s… We hebben het allemaal gezien én gehoord. En ik denk dat ik kan stellen dat het voor ons allemaal even wennen was…  Online vergaderen. Maar hoe gaat het eraan toe nu we er aan gewend zijn?

Ruis is niet pluis

Je las zojuist al een aantal voorbeelden van dingen die een online vergadering kunnen verstoren. Eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer: ruis. Ruis zorgt ervoor dat je elkaar niet meer (goed) kunt verstaan, en dat maakt vergaderen maar moeilijk. Tijdens een live meeting kun je rondkijken, af en toe door elkaar heen praten, een milde vorm van ruis ervaren, maar alsnog de rode draad bewaren. In een online vergadering is er echter helemaal niets meer van te volgen als er ruis is.

Leren luisteren

We moesten als het ware opnieuw leren luisteren. Elkaar een voor een uit laten praten. De agenda voor de dag écht volgen. En je aandacht bij de vergadering houden. Je kunt namelijk niet stiekem meekijken met de aantekeningen van een ander, of even aan je buurman vragen wat je precies gemist hebt. Zit je even op je telefoon? Dan valt dat meteen op. Let je niet op? Dan val je door de mand.

Verrijking door (online) vergadering

Nu we eindelijk gewend zijn aan deze nieuwe vorm van vergaderen, zou je zelfs kunnen stellen dat het een verrijking is. We leren opnieuw om naar elkaar te luisteren en blijven bij de les. Online vergaderen is absoluut niet gemakkelijker, maar wellicht wel een stuk effectiever! Hoe denk jij over online vergaderen? Laat het ons weten in de comments op LinkedIn!

<<< Terug naar het overzicht